Prolog til årsmøtemiddagen i Hordaland Bygdekvinnelag. 
Skrevet av Rigmor Vikane, stolt medlem av vertslaget Stord Bygdekvinnelag.

Kjære kvinnfolk, ka tenkjer de på, reiser frå både folk og hus
Til årsmøtehelg på Stord Hotell til eit liv i sus og dus.
Får vona at maten står laina klar i frysar og kjøleskåp
Så dei der heima om kokka drog, kan augna eit lite håp
Om kveldsmat ein laurdag og sjølv setja fram
Servitøren er vekke, det er mest ei skam.
I over eit døgn har de teke fri, utan tanke på dei som sit att
Ingen servitør eller ryddehjelp, ingen pleiar til å sei god natt.

Nei kjære alle som sit her ved bordet, 
Då eg vart spurd om eg ville ta ordet
Eg tenkjer å bruke dei store ord
Til kvinner som er av de beste på jord. 
Sjå på dykk sjølve ka de kan og vil
Og me ser jo alle at de får det til.
Eg er stolt av å vera Bygdekvinna
Å være i laget, det er som å vinna.

Om det er mattradisjoner de tek vare på
Og lærer bort kunsten til store og små.
Og det som gleder oss gamle i laget
Er at de unge er intresserte i faget.
Om mat som med lagar frå grunnen av
Er givande arbeid og slett ikkje kav.

Handarbeid av mange slag
Er tekne vare på i våre lag
Sy og strikka, ja endåtil veva
Og det ser ikkje ut som dei eingong må streva.
På rokken spinn dei den fine tull
Og vips så har dei gjort garn av ull.

Ander har gått med ein store draum
Å berga tradisjonar med bunadssaum.
Dette krev både kunnskap og flid
Og dette er arbeid som tek tid.

De har starta opp med barnehagar
Så bøndene fekk tryggare dagar.
Med små born i tunet, er farane mange
Maskiner og reiskapar tunge og lange
For om ein formanar og seier frå
Veit dei minste sjølv best kvar dei vil gå.

Til kvinner som kjem frå andre land
Me prøver å strekkja ut ei hand
Dei kjem hit til vår bygd og by
Og skal prøva å starta opp på ny. 
Me veit så lite kva dei har å bera
For det skjer så mykje grusomt  rundt i verda.
Om me berre kan hjelpa bitte litt
der dei strevar i kvardagen med sitt.
Me er nok meir like enn me ofte vil tru
Og difor me prøver å byggja ei bru
For kvinner er kvinner same kvar dei kjem ifrå
For heimen og borna vil me stå på.

I laga våre så er det ei plikt
At unge og gamle skal stilla likt.
Eg vonar at alle kan gi og ta
Då kan me som regel sjå det går bra.
Trur Bygdekvinner er ein eigen sort
Det synes på alt som me får gjort.
Me har eit verdisyn damer, som er så flott
At lever me etter det kan mange få det godt. 

Lukka til med årsmøte og festen, 
Og hugs at akkurat du er den gjevaste gjesten.